sa paglabas natin ng pintuan, kung ano'ng naghihintay sa atin ay di natin alam. maaaring nakakagulat, maaaring nakakainis, pwede ka ring matuwa, at pwede ring hindi.
sa madaling salita, walang kasiguraduhan. sa pagtapak ng mga paa sa labas, handa ka ba?
hehehe.
playtime lang, di ako makaisip ng magandang intro para sa picture na ito na kinuha ko gamit ang camera phone habang pauwi ako noong isang araw. tungkol sana sa pagkain ang nakatoka ngayon kaso parang ansagwang tingnan na mula sa dalawang madudugong kwento ay pagkain ang kasunod.
lagyan natin ng pagitan para malimutan natin sandali ang tungkol sa limatik at sa kutsilyo. yaiks, ipinaalala ko ba? :)
para ngayong weekend, relax-relax lang tayo.
kanpai!
16 comments:
ang ganda! parang mababa iyong langit at ulap. winner!
ang galing..parang tubig sa dagat...:)
awesome! it looks like frozen ice to me.
How beautiful!
Somehow they remind me of marks that waves would leave on the shorelines.
Magaling talaga ang brush strokes ng kalikasan.
At hinahangaan kita dahil tumitingin ka sa langit.
Wow! Talagang nasa Indian at hindi sa pana ang galing pag dating sa photography. Imagine, phonecam lang ang ginamit mo... :-D
mahilig ako sa mga larawan ng kalangitan. :D
atticus, yung eksena ng langit nung hapon na yun ay nangangailangan ng six photo stitch panoramic shot sa ganda ng clouds, sayang nga. (as if marunong ako ng pano-panoramic na yun hehe)
verns, buntot pa lang yung nakunan ko, sa bandang dulo parang phoenix sya. :)
belle, exactly! tapos me konting cotton candy. :)
thanks, bugsybee. :)
toe, agree ako dyan, isa ito sa mga rason kumbakit i always look forward sa mga sunset kahit pauwi lang ako. :)
rudy, natimingan lang :)
carlotta, kaya kelangan mo nang magkaron ng camera hehe. :)
ang ganda ng composition at framing! at camera phone pa lng yan ha? hehe
ang ganda ng composition at framing! at camera phone pa lng yan ha? hehe
Post a Comment